27/10/2019
Αγαπητοί γονείς, κηδεμόνες και φίλοι του Συλλόγου,
Αγαπητά μελη του Δ. Σ που χωρίς εσάς δε θα είχαμε κανει τόσα πράγματα,
Αγαπητά μελη του Δ. Σ που χωρίς εσάς δε θα είχαμε κανει τόσα πράγματα,
Αύριο γιορτάζουμε, όπως κάθε χρόνο με την επισημότητα που της ταιριάζει, την μεγάλη για το έθνος μας ημέρα , την 28η Οκτωβρίου του 1940.
79 χρόνια τώρα , γιορτάζουμε αυτή τη μέρα , τιμώντας όσους έδωσαν τη ζωή τους για τη λευτεριά της πατρίδας. Το ηρωικό "ΟΧΙ", μια λέξη μικρή που λίγοι όμως έχουν το θάρρος να την προφέρουν. Πόσο μάλλον διακυβεύοντας συμφέροντα σε κρίσιμες στιγμές όπως εκείνη .
Προσπαθούμε κάθε χρόνο αυτή τη μέρα με λογια χιλιοειπωμένα να εστιάσουμε στη σημασία της σημαντικότερης μέρας της νεότερης ιστορίας μας . Ονόματα, χρονολογιες, μάχες, απώλειες και κατακτήσεις. Μα το ΄40 δεν είναι μόνο οι αριθμοί , αντιθετως . Αν κάτι εξευτελίστηκε , καταφρονέθηκε και περιγελάστηκε τότε πιο πολύ , είναι οι αριθμοί και η λογική τους.
Δεν ήταν οι αριθμοί που ξεσήκωσαν το λαό μας που σύντριψαν τη φωτιά και το ατσάλι , κάτι άλλο ήταν . Ήταν αυτό που λέμε ψυχή. Αυτό που κάποτε έγραψε ο ποιητής ότι 'η μεγαλοσύνη στα έθνη δεν μετριέται με το στρέμμα αλλά με της καρδιάς το πύρωμα και το αίμα.
Όλοι παραδέχονται ότι οι Έλληνες του ’40, παραμέρισαν τα μικροσυμφέροντά τους, τις μικροανέσεις τους, τους φόβους τους και μπήκαν όσο γίνεται βαθύτερα στην ιστορία τους, στις παραδόσεις τους, κέρδισαν την αυτοσυνειδησία τους, το ανακάλυψαν ότι είναι λαός με ρίζες, λαός που τον διακρίνει η θεοσέβεια, η φιλοπατρία, η αγάπη στην Ελευθερία, η στοργή στην οικογένεια, η αξιοπρέπεια και το φιλότιμο.
Τέτοιες μέρες η σκέψη μας ανατρέχει εκεί πισω.. Στις πράξεις ηρωισμού, αυταπάρνησης, αδιαφορίας για την προσωπική ζωή και προτάξεως του καλού της πατρίδος και των αξιών της πίστεως, της ελευθερίας, της δημοκρατίας.
Ας αναρωτηθούμε όμως, ποιά θα ήταν σήμερα η ανταπόκρισή μας σ’ ένα παρόμοιο κάλεσμα όπως αυτό του ’40; Θα ήμασταν έτοιμοι να στερηθούμε τις ανέσεις μας, την ευδαιμονία μας, τον καταναλωτισμό μας, τον ατομισμό μας και να αγωνιστούμε για τις αξίες μας; Και βεβαίως ίσως η πατρίδα μας να μην βρεθεί ξανά στην ίδια θέση που βρέθηκε το ’40.
Υπάρχουν όμως άλλοι κίνδυνοι που είναι πιο ύπουλοι και γι’ αυτό ίσως πιο επικίνδυνοι. Είναι οι κίνδυνοι που προκύπτουν από την κακή παγκοσμιοποίηση. Κίνδυνοι που έχουν να κάνουν όχι τόσο με την εδαφική όσο με την εθνική ακεραιότητα. Είναι ο κίνδυνος να χάσουμε την ταυτότητά μας ως έθνος, να αφομοιωθούμε πολιτισμικά, να πάψουμε να λειτουργούμε ως πρόσωπα με αυτοσυνειδησία, με γνώση της ιστορίας μας, με γνώση των παραδόσεων και του πολιτισμού μας. Και ποιά είναι αυτά τα στοιχεία που συνιστούν την ταυτότητά μας; Είναι πρώτα απ’ όλα η πίστη μας. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι η Ορθοδοξία είναι στοιχείο κυρίαρχο της ταυτότητός μας. Έπειτα είναι η συνεπής προσήλωσή μας στα ιδανικά της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Ιδανικά ριζωμένα μέσα μας για περισσότερα από 2,5 χιλιάδες χρόνια.
Με τα στοιχεία αυτά οφείλει η παιδεία μας να γαλουχήσει τις νέες γενιές, όχι για να τους οδηγήσει σε μια στείρα παρελθοντολαγνεία, αλλά για να τους διδάξει ότι οι άλλοι θα τους σέβονται και θα τους υπολογίζουν, όταν δεν απεμπολούν την ιστορία τους και τις παραδόσεις τους, όταν δεν δέχονται να ομογενοποιηθούν και διατηρούν ατόφια την κληρονομιά των προγόνων τους... Ας παρελάσουμε, ας αποδώσουμε ως φόρο τιμής, τον μικρότερο, ένα στεφάνι στο Ηρωο της κάθε πλατείας, ας ανατρέξουμε στα βιβλία να υπενθυμίσουμε στα παιδιά και εμάς τους ίδιους την ιστορικότητα του 40. Ας βγούμε έξω μαζικά να εορτασουμε την ημέρα με τη λαμπρότητα που της αρμόζει.
Οι λαοί δεν πεθαίνουν όταν έχουν όραμα και ιδανικά! "
Χρόνια πολλά Έλληνες με υγεία η αυριανή.
79 χρόνια τώρα , γιορτάζουμε αυτή τη μέρα , τιμώντας όσους έδωσαν τη ζωή τους για τη λευτεριά της πατρίδας. Το ηρωικό "ΟΧΙ", μια λέξη μικρή που λίγοι όμως έχουν το θάρρος να την προφέρουν. Πόσο μάλλον διακυβεύοντας συμφέροντα σε κρίσιμες στιγμές όπως εκείνη .
Προσπαθούμε κάθε χρόνο αυτή τη μέρα με λογια χιλιοειπωμένα να εστιάσουμε στη σημασία της σημαντικότερης μέρας της νεότερης ιστορίας μας . Ονόματα, χρονολογιες, μάχες, απώλειες και κατακτήσεις. Μα το ΄40 δεν είναι μόνο οι αριθμοί , αντιθετως . Αν κάτι εξευτελίστηκε , καταφρονέθηκε και περιγελάστηκε τότε πιο πολύ , είναι οι αριθμοί και η λογική τους.
Δεν ήταν οι αριθμοί που ξεσήκωσαν το λαό μας που σύντριψαν τη φωτιά και το ατσάλι , κάτι άλλο ήταν . Ήταν αυτό που λέμε ψυχή. Αυτό που κάποτε έγραψε ο ποιητής ότι 'η μεγαλοσύνη στα έθνη δεν μετριέται με το στρέμμα αλλά με της καρδιάς το πύρωμα και το αίμα.
Όλοι παραδέχονται ότι οι Έλληνες του ’40, παραμέρισαν τα μικροσυμφέροντά τους, τις μικροανέσεις τους, τους φόβους τους και μπήκαν όσο γίνεται βαθύτερα στην ιστορία τους, στις παραδόσεις τους, κέρδισαν την αυτοσυνειδησία τους, το ανακάλυψαν ότι είναι λαός με ρίζες, λαός που τον διακρίνει η θεοσέβεια, η φιλοπατρία, η αγάπη στην Ελευθερία, η στοργή στην οικογένεια, η αξιοπρέπεια και το φιλότιμο.
Τέτοιες μέρες η σκέψη μας ανατρέχει εκεί πισω.. Στις πράξεις ηρωισμού, αυταπάρνησης, αδιαφορίας για την προσωπική ζωή και προτάξεως του καλού της πατρίδος και των αξιών της πίστεως, της ελευθερίας, της δημοκρατίας.
Ας αναρωτηθούμε όμως, ποιά θα ήταν σήμερα η ανταπόκρισή μας σ’ ένα παρόμοιο κάλεσμα όπως αυτό του ’40; Θα ήμασταν έτοιμοι να στερηθούμε τις ανέσεις μας, την ευδαιμονία μας, τον καταναλωτισμό μας, τον ατομισμό μας και να αγωνιστούμε για τις αξίες μας; Και βεβαίως ίσως η πατρίδα μας να μην βρεθεί ξανά στην ίδια θέση που βρέθηκε το ’40.
Υπάρχουν όμως άλλοι κίνδυνοι που είναι πιο ύπουλοι και γι’ αυτό ίσως πιο επικίνδυνοι. Είναι οι κίνδυνοι που προκύπτουν από την κακή παγκοσμιοποίηση. Κίνδυνοι που έχουν να κάνουν όχι τόσο με την εδαφική όσο με την εθνική ακεραιότητα. Είναι ο κίνδυνος να χάσουμε την ταυτότητά μας ως έθνος, να αφομοιωθούμε πολιτισμικά, να πάψουμε να λειτουργούμε ως πρόσωπα με αυτοσυνειδησία, με γνώση της ιστορίας μας, με γνώση των παραδόσεων και του πολιτισμού μας. Και ποιά είναι αυτά τα στοιχεία που συνιστούν την ταυτότητά μας; Είναι πρώτα απ’ όλα η πίστη μας. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι η Ορθοδοξία είναι στοιχείο κυρίαρχο της ταυτότητός μας. Έπειτα είναι η συνεπής προσήλωσή μας στα ιδανικά της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Ιδανικά ριζωμένα μέσα μας για περισσότερα από 2,5 χιλιάδες χρόνια.
Με τα στοιχεία αυτά οφείλει η παιδεία μας να γαλουχήσει τις νέες γενιές, όχι για να τους οδηγήσει σε μια στείρα παρελθοντολαγνεία, αλλά για να τους διδάξει ότι οι άλλοι θα τους σέβονται και θα τους υπολογίζουν, όταν δεν απεμπολούν την ιστορία τους και τις παραδόσεις τους, όταν δεν δέχονται να ομογενοποιηθούν και διατηρούν ατόφια την κληρονομιά των προγόνων τους... Ας παρελάσουμε, ας αποδώσουμε ως φόρο τιμής, τον μικρότερο, ένα στεφάνι στο Ηρωο της κάθε πλατείας, ας ανατρέξουμε στα βιβλία να υπενθυμίσουμε στα παιδιά και εμάς τους ίδιους την ιστορικότητα του 40. Ας βγούμε έξω μαζικά να εορτασουμε την ημέρα με τη λαμπρότητα που της αρμόζει.
Οι λαοί δεν πεθαίνουν όταν έχουν όραμα και ιδανικά! "
Χρόνια πολλά Έλληνες με υγεία η αυριανή.
Ο Προεδρος & το Δ. Σ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου